იტალიური სამზარეულო

იტალიური სამზარეულო და ზოგადად ხმელთაშუა ზღვის რეგიონი ბოსტნეულის სამეფოა, ამ უკანასკნელის მეფე კი პომიდორია. პომიდორი შეიძლება ნახოთ მთელი სახით, პიურის ან პასტას ფორმით. ის შეიძლება იყოს შებოლილი, გრილზე შემწვარი, დამარინადებული ან გამშრალი.

ვენეცია

ყველაზე ცნობილი კერძებია: გარეული იხვი მწვანილისა და ანჩოუსის სოუსში და ხბოს ღვიძლი ვენეციურად პოლენტასთან ერთად, რომელიც ავსტრიული წარმოშობისაა (ვენის კონგრესის შემდეგ ვენეცია ავსტრიის მფლობელობაში შედიოდა). სხვა ვენეციური კერძია ხბოს სუკი მაიონეზის, ლიმონის წვენის, ვუსტერის სოუსის, მარილისა და თეთრი პილპილის მარინადში. ამ რეგიონში რიზოტოს უფრო მეტი აღიარება აქვს, ვიდრე პასტას. სიპინის თევზით მომზადებული რიზოტო ნეროს სახელს ატარებს. პოლენტა ასევე მნიშვნელოვან როლს ასრულებს - მას მიირთმევენ ყოველთვის, საუზმეზე, სადილსა თუ ლანჩზე.

ტრადიციულ კერძს - რიზოტო ალა მალინეზეს (ანუ რიზოტო მილანურად) ზაფრანასთან ერთად მიირთმევენ. ასევე ძალიან პოპულარულია ისეთი პასტას ცომი, როგორიცაა რავიოლი ან ანგოლოტი გოგრის გულსართით. ამ რეგიონისათვის დამახასიათებელია ხორციანი კერძები ღვინით, სხვადასხვა სახის სალიამი და ბაყაყის ფეხები. სადილის ბოლოს ყველს მიირთმევენ, როგორიცაა გორგონზოლა, მასცაპრონე ან გრანა პადანო. თუმცა, ლომბარდია ცნობილია თავისი დესერტით, როგორიცაა ტირამისუ, რომელიც მასცაპრონე ყველისაგან მზადდება. რეგიონი ასევე ამაყობს ისეთი ნამცხვრებით, როგორიცაა პანეტონე და კოლომბა პასქუალე (მტრედის ფორმის საფუარიანი ნამცხვარი). ლომბარდიიდანაა ასევე ცნობილი სასმელები, როგორიცაა ამარეტო და კამპარი.

რომი კაფეტერიების, ტრატორიებისა და პიცერიების ქალაქია, სადაც ნებისმიერი პილიგრიმი თუ ტურისტი სადილობდა, რომლებიც საუკუნეების განმავლობაში სტუმრობდნენ დასავლური ქრისტიანობის დედაქალაქს. ძირითადი კერძი (უმეტესწილად ესაა პასტა) შეზავებულია ცივი მსუბუქი კერძებით - ანტიპასტით. არჩევანი ფართოა: პარმეზანი ლორით, ბადრიჯანი ზეითუნის ზეთში, გამომცხვარი წიწაკა, ყაბაყის ნაჭრები ან გამშრალი პომიდორი ზეთში, ზეთის ხილი თუ ხახვი ძმრით; ასევე ცნობილია სალიამი, თეთრი ლობიო ძმრითა და ზეთით, გამომცხვარი კროუტონები კაპარითა და ნივრით, პური ნივრით, ზეთითა და მწვანილებით.

ემილია-რომანას რეგიონის სამზარეულო, თავისი დედაქალაქით პარმა, სავსეა სხვადასხვა დელიკატესებით. ყველაზე ცნობილია პარმეზანი ლორით და პარმეზანის ყველი. რეგიონი ასევე ცნობილია თავისი ბალზამიკოს ძმრით, აცენტო ბალზამინო ტრადიციონალე, რომელიც მხოლოც მცირე რაოდენობის საწარმოებში მზადდება. პარმეზანის ყველი - პარმიგიან რეჯიანო არანაკლებად პოპულარულია. მისი სახელწოდება ორი ქალაქისგან მომდინარეობს: პარმა და რეჯიო, სადაც ის მე-13 საუკუნიდან მზადდება. მისი თითოეული სახეობა სხვადასხვა მიზნით გამოიყენება; ახალი პარმეზანი ძირითადად სუფრაზე გამოიყენება, ხოლო დაძველებული - პასტასა თუ ბრინჯის სადილებში, სალათებსა, სუპებსა და სოუსებში.